Het seizoen wisselt
Het gouden licht dat zo eind augustus begint, geeft mij altijd weer de behoefte aan warmte. Het seizoen wisselt en dat maakt iets los in mij. Lekker in een stoel met een geurige kop warme chocolade is natuurlijk heerlijk. In dat prachtige licht van september zoek ik ook naar warmte in smaak en geur. De zwaardere speciaalbieren met een volle smaak en donkere geur krijgen mijn voorkeur.
Met dat idee ben ik enkele jaren geleden – na een cursus bierbrouwen – begonnen met een eigen recept voor een zwaar bier, geheel naar mijn smaak. Door te lezen over de invloed van ingrediënten van het bier op de smaak en door daar een voorstelling van te maken voor mijzelf, lukte het mij om de juiste samenstelling te creëren om het perfecte zware biertje te maken. Met name de zware trappistenbieren en abdijbieren zijn mijn favorieten en daarom zocht ik daar ook mijn inspiratie.
Bier met een knipoog
Het moest een quadrupel worden, van rond de 9%, maar wel met een eigen draai. De naam wist ik al, want het moest een knipoog worden naar trappistenbier en ook een knipoog naar de geloofstraditie waarin ik leef en werkzaam ben als pastoor: de Oud-Katholieke Kerk. Wat rijmt er namelijk op trappist? Jansenist! Het is een naam die vroeger gebruikt werd voor onze gelovigen. Een verkettering vanuit rooms-katholieke hoek, vanwege het eigenwijze karakter van onze gelovigen. Ze lieten zich niet zomaar alles zeggen door het gezag in Rome en zo kon een traditie ontstaan die een eigen katholieke weg ging.
Maar ja, jansenisten staan wel een beetje bekend als zuur en bitter, dus mijn bier moest dat toch ook in zich hebben. Een doorleefde smaak, wat zwaar in de mond, maar toch ook wel weer met een frisse afdronk van genade.
Het seizoen wisselt
Deze zomer lukte mij het mijn recept verder te perfectioneren, zonder afbreuk te doen aan de smaak. Vlak voor mijn vakantie kon ik zo’n 100 flesjes jansenist bottelen. Nu het seizoen wisselt is het bruine goud klaar om gedronken te worden. En al zeg ik het zelf, het is mij gelukt om er weer iets heerlijks van te maken, met een mooie stevige schuimkraag en een zeer aangename balans tussen bitter, zoet en in de verte een zweempje zuur door de toevoeging van tarwe. Zo kunnen mijn gasten – en ikzelf natuurlijk – genieten van een stevig en verwarmend biertje.
Heerlijk om bij weg te dromen wanneer het septemberlicht alles warmer kleurt.
