Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi

Missie bier, een nieuwe uitdaging

missie bier

Ja, je leest het goed. Hier rapporteer ik over een heuse geheime missie. Ik begeef mij dus op glad ijs om te vertellen te vertellen over deze missie bier, zonder de details prijs te geven. De missie is een speciaal bier te brouwen met een eigen verhaal.

Nu brouw ik al enkele jaren en ik kan zeggen dat mijn brouwsels meestal wel goed uitpakken. Met mijn huidige apparatuur heb ik het brouwproces redelijk goed onder controle. Hierdoor wordt de kwaliteit van mijn bier steeds hoger. Redelijk wat mensen hebben van mijn bier kunnen proeven en ik krijg veel positieve reacties terug. Vrienden houden zichzelf graag aanbevolen voor een proefavondje. Ondertussen heeft mijn favoriete bier, de Jansenist, het juiste niveau bereikt en staat in een mooie voorraad in de kelder te wachten op een mooie avond met vrienden. Nu wordt het tijd om de grenzen te verleggen.

Aan de slag met de missie bier

Deze week begon dat met het brouwen van mijn eerste bockbier. Ik vind het een leuk en spannend experiment.  Het is namelijk met een hele andere manier van vergisten, bij een lagere temperatuur.  Die temperatuur kan ik alleen in dit jaargetijde controleerbaar houden door mijn kelder, bij gebrek aan een klimaatkast. Daar staat dus het bockbier nu te vergisten.
Naar aanleiding van een berichtje op facebook hierover, nam gisteren een collega pastoor contact met mij op. Hij daagde mij uit tot het maken van een speciaal bier voor een speciale gelegenheid. Een vraag met een goed verhaal daarachter, waarover ik later de details kan vertellen. Dat maakt ook dat het bier een goed verhaal moet hebben en dat vind ik zo ontzettend leuk om te doen. Elk bier dat ik wil maken moet beginnen bij een goed verhaal of een leuke gedachte. Zo heb ik de Jansenist gebrouwen als knipoog naar de Oud-Katholieke Kerk die voor jansenisten werden uitgemaakt. Het karakter dat een jansenist zou hebben heb ik tot uitdrukking gebracht in een zwaar bier. Dat begint bij het uitzoeken van de bierstijl die ik passend vind, om vervolgens op zoek te gaan naar de juiste ingrediënten om de smaak en geur te krijgen die ik wil en die dat verhaal vertelt. Dat bereik ik door de ultieme combinatie te maken tussen mout, hop en andere ingrediënten. Bij deze missie ben ik een mengvorm gaan bedenken.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Biologisch?

Het mooiste zou ik vinden wanneer het lukt om volledig biologisch te brouwen, want dat komt het verhaal van het bier ten goede. Helaas blijkt dat nog niet zo eenvoudig te zijn. Op het gebied van mout valt het mee, maar biologische hop is een zeldzaamheid. Sowieso zijn de hopsoorten die ik graag gebruik niet zo gemakkelijk verkrijgbaar, maar biologisch is het nog moeilijker. Dat merken andere brouwers ook, wat er toe heeft geleid dat brouwerij Maallust in Veenhuizen een eigen, biologische hoptuin heeft aangelegd, overigens ook met een goed verhaal! Misschien moet ik maar aanpappen met hun, of een eigen hoptuin aanleggen. Maar goed, dat is nog niet zo eenvoudig.

Een heuse missie bier dus, wat zorgt voor nieuwe inspiratie, maar ook voor een heerlijke bezigheid waar hoop ik veel vrienden weer van kunnen gaan genieten.

Het seizoen wisselt

Het seizoen wisselt

Het gouden licht dat zo eind augustus begint, geeft mij altijd weer de behoefte aan warmte. Het seizoen wisselt en dat maakt iets los in mij. Lekker in een stoel met een geurige kop warme chocolade is natuurlijk heerlijk. In dat prachtige licht van september zoek ik ook naar warmte in smaak en geur. De zwaardere speciaalbieren met een volle smaak en donkere geur krijgen mijn voorkeur.

Met dat idee ben ik enkele jaren geleden  – na een cursus bierbrouwen – begonnen met een eigen recept voor een zwaar bier, geheel naar mijn smaak. Door te lezen over de invloed van ingrediënten van het bier op de smaak en door daar een voorstelling van te maken voor mijzelf, lukte het mij om de juiste samenstelling te creëren om het perfecte zware biertje te maken. Met name de zware trappistenbieren en abdijbieren zijn mijn favorieten en daarom zocht ik daar ook mijn inspiratie.

Bier met een knipoog

Het moest een quadrupel worden, van rond de 9%, maar wel met een eigen draai. De naam wist ik al, want het moest een knipoog worden naar trappistenbier en ook een knipoog naar de geloofstraditie waarin ik leef en werkzaam ben als pastoor: de Oud-Katholieke Kerk. Wat rijmt er namelijk op trappist? Jansenist! Het is een naam die vroeger gebruikt werd voor onze gelovigen. Een verkettering vanuit rooms-katholieke hoek, vanwege het eigenwijze karakter van onze gelovigen. Ze lieten zich niet zomaar alles zeggen door het gezag in Rome en zo kon een traditie ontstaan die een eigen katholieke weg ging.

Maar ja, jansenisten staan wel een beetje bekend als zuur en bitter, dus mijn bier moest dat toch ook in zich hebben. Een doorleefde smaak, wat zwaar in de mond, maar toch ook wel weer met een frisse afdronk van genade.

Het seizoen wisselt

Deze zomer lukte mij het mijn recept verder te perfectioneren, zonder afbreuk te doen aan de smaak. Vlak voor mijn vakantie kon ik zo’n 100 flesjes jansenist bottelen. Nu het seizoen wisselt is het bruine goud klaar om gedronken te worden. En al zeg ik het zelf, het is mij gelukt om er weer iets heerlijks van te maken, met een mooie stevige schuimkraag en een zeer aangename balans tussen bitter, zoet en in de verte een zweempje zuur door de toevoeging van tarwe. Zo kunnen mijn gasten – en ikzelf natuurlijk – genieten van een stevig en verwarmend biertje.

Heerlijk om bij weg te dromen wanneer het septemberlicht alles warmer kleurt.

Brouwen en bidden

Beginnen met brouwen

Meer dan twintig
jaar geleden wilde ik al beginnen met zelf bierbrouwen. Het was toen nog niet
echt populair, maar een vriend was ermee begonnen en wat hij vertelde vond ik
echt geweldig. Zelf studeerde ik nog en op mijn studentenkamertje zou het niet
echt wat worden en daarbij was het nog niet zo eenvoudig om de juiste
materialen te vinden. Een dorp verderop van waar mijn ouders woonde was wel net
een grote bierspeciaalzaak begonnen die ook een zomers bierfestival
organiseerde. Maar met name het geld hield mij erg tegen, want dat had ik
nooit. Wel vond ik een boekje over brouwen, maar het leek allemaal erg
ingewikkeld. Af en toe keek ik erin, maar telkens schrok ik terug.

Een paar jaar
geleden leerde ik een nieuwe vriend kennen waarmee ik mijn passie voor bier in
ieder geval kon delen. Hij wist veel van speciale bieren en leerde mij nieuwe
smaken ontdekken en vroegen ons samen af hoe dat toch werkte met brouwen.

In 2017 kwam ik vervolgens de workshop ‘Brouwen en Bidden’ tegen bij de kloostergemeenschap Chemin Neuf. Het leek mij een geweldige gelegenheid om kennis te maken met zelf brouwen en meteen kennis te maken met de gemeenschap aldaar. Daarbij leek het mij wel een leuke combi, een pastoor en een atheïst samen bij een christelijke en praktische workshop.

Zo gingen we dan op een herfstige dag op pad naar Oosterhout, waar we ontvangen werden in een oud gebouwtje waar we koffie en koek nuttigden en na een gebed werden ingeleid in de theorie rondom brouwen. Zo stonden we met onze neuzen bovenop het brouwproces en leerden wat de ingrediënten doen en hoe elke fase eruit ziet, hoe het ruikt en smaakt. Na afloop proefden we natuurlijk het bier zoals dat smaakt als het helemaal klaar is, zodat we wisten wat ons te wachten staat.

Zo werden we zelf enthousiast over zelf brouwen en kregen veel ideeën om mee aan de slag te gaan. Natuurlijk wilde ik zelf een bier brouwen – op kleine schaal – dat helemaal aan mijn verwachtingen zou voldoen en zo ben ik vrij snel begonnen met het brouwen van een eigenwijze quadrupel volgens een zelf uitgedacht recept. Dit lukt mij al behoorlijk goed – de smaak is geweldig – alleen moet ik het vergistingsproces nog wat beter onder controle krijgen. De hergisting op fles gaat namelijk best heftig, waardoor een instabiel bier is ontstaan dat de neiging heeft tot gushing. De laatste versie had er geen last van, mits ik het rustig bewaar. Na transport (alleen al de trap af) moet het een dag tot rust komen om niet te gaan spuiten.