Vlierbloesemsiroop

Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi

De smaak van de lente

Vlierbloesemsiroop

Overal zie je de vlier in bloei staan. Op een warme dag zo tegen het einde van de ochtend geurt de vlierbloesem heerlijk. Dat is het juiste moment om de vlierbloesem te plukken. Je kunt het drogen om er bijvoorbeeld thee van te trekken, maar je kunt er ook heerlijke verfrissende vlierbloesemsiroop van maken. Samen met mijn dochter heb ik dit dus gedaan.

De inspiratie kwam van mijn bezoek aan de open kwekerij dag van NL Bloeit! Op deze geweldige en bijzondere locatie in Malden kon je allerlei bijzondere, inheemse planten bewonderen en kopen. Maar op dit erf was meer te beleven. Hier is namelijk ook het land van mogelijkheden, kiemkracht64 gevestigd. Hier raakte ik in gesprek met Lotte die mij een en ander over de filosofie vertelde. Ik heb een tijdje hier rondgelopen tussen alle bijzondere planten en bijzondere manieren van tuinieren, volledig CO2 neutraal. Eigenlijk kan ik het niet onder woorden brengen wat ik daar ervoer. De inspiratie en de gezonde sfeer gaf mij een enorme energie. Echt een plek voor de ziel. Toen ik wegliep raakte ik in gesprek met chef Charlie, die vlierbloesem aan het plukken was voor een nieuwe batch siroop. We hadden het over natuurlijk bereiden van producten en mijn zoektocht naar biologische hop. Hij vertelde mij hoe je ongeveer de vlierbloesemsiroop kon maken. Dat moest ik natuurlijk ook proberen, zeker omdat mijn dochter dol is op vlierbloesemsiroop. Samen zijn we dus ’s ochtends vlierbloesem gaan plukken om daarna de vlierbloesemsiroop te maken.

Hieronder mijn interpretatie van dat recept.

Zo maak je het

Benodigdheden

1 liter water
800g kristalsuiker
25 schermen van de gewone vlier
Sap van een halve citroen
Schil van een halve citroen (niet het wit meesnijden)
Citroenzuur (poeder)
Kaasdoek of hopzakjes
Kooktijd: 2 uur

Bereiding

Pluk de vlierbloesem aan het einde van de ochtend op een zonnige dag. Was de bloesem niet, want dan was je alle smaak eruit.
Haal de ergste verontreiniging en beestjes eruit en haal de bloesem van de takjes (het is niet zo erg als er wat van de dunste takjes meekomt).

Stop dit in de kaasdoek of de hop kookzakjes

Breng het water en de suiker aan de kook

Doe de bloesem in het water en laat dit in totaal 2 uur koken.

Voeg 15 minuten voor het einde van de kooktijd de citroenschil, het citroensap en een klein beetje citroenzuur toe.

Laat de siroop afkoelen in de gesloten pan. Dit om besmetting te voorkomen. Heb je een koelspiraal, dan kun je het sneller koelen.

Ontsmet de flessen die je wilt gebruiken (uitkoken of met speciale reinigingsmiddelen zoals Chempro Oxi of Star San), vul ze af en sluit ze goed af.

Koel en donker bewaren tot gebruik. Na opening, koel bewaren.

november 5, 2020november 6, 2020

Missie bier, een nieuwe uitdaging

Ja, je leest het goed. Hier rapporteer ik over een heuse geheime missie. Ik begeef mij dus op glad ijs om te vertellen te vertellen over deze missie bier, zonder de details prijs te geven. De missie is een speciaal bier te brouwen met een eigen verhaal.

Nu brouw ik al enkele jaren en ik kan zeggen dat mijn brouwsels meestal wel goed uitpakken. Met mijn huidige apparatuur heb ik het brouwproces redelijk goed onder controle. Hierdoor wordt de kwaliteit van mijn bier steeds hoger. Redelijk wat mensen hebben van mijn bier kunnen proeven en ik krijg veel positieve reacties terug. Vrienden houden zichzelf graag aanbevolen voor een proefavondje. Ondertussen heeft mijn favoriete bier, de Jansenist, het juiste niveau bereikt en staat in een mooie voorraad in de kelder te wachten op een mooie avond met vrienden. Nu wordt het tijd om de grenzen te verleggen.

Aan de slag met de missie bier

Deze week begon dat met het brouwen van mijn eerste bockbier. Ik vind het een leuk en spannend experiment. Het is namelijk met een hele andere manier van vergisten, bij een lagere temperatuur. Die temperatuur kan ik alleen in dit jaargetijde controleerbaar houden door mijn kelder, bij gebrek aan een klimaatkast. Daar staat dus het bockbier nu te vergisten.
Naar aanleiding van een berichtje op facebook hierover, nam gisteren een collega pastoor contact met mij op. Hij daagde mij uit tot het maken van een speciaal bier voor een speciale gelegenheid. Een vraag met een goed verhaal daarachter, waarover ik later de details kan vertellen. Dat maakt ook dat het bier een goed verhaal moet hebben en dat vind ik zo ontzettend leuk om te doen. Elk bier dat ik wil maken moet beginnen bij een goed verhaal of een leuke gedachte. Zo heb ik de Jansenist gebrouwen als knipoog naar de Oud-Katholieke Kerk die voor jansenisten werden uitgemaakt. Het karakter dat een jansenist zou hebben heb ik tot uitdrukking gebracht in een zwaar bier. Dat begint bij het uitzoeken van de bierstijl die ik passend vind, om vervolgens op zoek te gaan naar de juiste ingrediënten om de smaak en geur te krijgen die ik wil en die dat verhaal vertelt. Dat bereik ik door de ultieme combinatie te maken tussen mout, hop en andere ingrediënten. Bij deze missie ben ik een mengvorm gaan bedenken.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Biologisch?

Het mooiste zou ik vinden wanneer het lukt om volledig biologisch te brouwen, want dat komt het verhaal van het bier ten goede. Helaas blijkt dat nog niet zo eenvoudig te zijn. Op het gebied van mout valt het mee, maar biologische hop is een zeldzaamheid. Sowieso zijn de hopsoorten die ik graag gebruik niet zo gemakkelijk verkrijgbaar, maar biologisch is het nog moeilijker. Dat merken andere brouwers ook, wat er toe heeft geleid dat brouwerij Maallust in Veenhuizen een eigen, biologische hoptuin heeft aangelegd, overigens ook met een goed verhaal! Misschien moet ik maar aanpappen met hun, of een eigen hoptuin aanleggen. Maar goed, dat is nog niet zo eenvoudig.

Een heuse missie bier dus, wat zorgt voor nieuwe inspiratie, maar ook voor een heerlijke bezigheid waar hoop ik veel vrienden weer van kunnen gaan genieten.

november 4, 2020november 6, 2020

Bochelbrood

Al een tijdje bak ik een overheerlijk bruin brood van mijn eigen desem. Met dit brood probeer ik op mijn ovensteen ook de vorm goed te krijgen. Hierbij oefen ik met het goed stevig opbollen en met het insnijden. Maar telkens weer krijg ik een effect wat ik niet wil en komt mijn brood uit de oven alsof het bochelbrood is.

Wanneer je brood rijst, dan is het belangrijk dat het lang genoeg rijst. Het beste gaat dat in een geconditioneerde rijskast, maar dat vind ik te veel gedoe. Dat vindt mijn vrouw ook, want zij zit niet te wachten op nog meer apparaten die de plaats in zouden kunnen nemen van haar potten, pannen en fluitketels. Daarbij werkt het bij desem ook om bij lagere temperaturen en langer rijzen ook een lekker brood te krijgen. Maar voor mij werkt het ook goed om het deeg in een afgesloten kom in de oven te laten rijzen. De oven verwarm ik dan voor tot ca. 60°C, waarna ik de oven uitzet en de kom in de oven enkele uren laat staan. Tussendoor sla ik het deeg dan een keer door, waarbij ik de oven opnieuw wat warmte geef. Het resultaat is dan een mooi luchtig deeg, dat goed is gerezen. Je moet overigens niet de oven vergeten uit te zetten, als je het dan te lang laat rijzen krijg je een mooi gerezen bal stopverf.

Onder spanning

Wat verder belangrijk is bij het rijsproces, is dat het deeg na de bulkrijs goed onder spanning staat. Goed opbollen dus en al zeg ik het zelf, dat opbollen gaat mij goed af. Telkens weer, als ik toe ben aan het vormen, produceer ik een perfecte bol, met een prachtige S-vormige naad aan de onderkant. Vervolgens rijst het prachtig onder spanning in het rijskorfje en wanneer de oven en de ovensteen goed op temperatuur zijn, dan stort ik het deeg op een plank en snij hem in. Dan glijdt het deeg soepel in de oven, die voorzien is van een dampend bakje water, zodat de magie van het bakken kan beginnen, wat ik doe bij vallende hitte.

Daar ontstaat dan het bochelbrood

Dan, na de langste bakperiode, wanneer ik de eindtemperatuur instel, kom ik tot de conclusie dat mijn perfect ronde brood is veranderd in een rups, die zich heeft opgetrokken en klaar is om verder te kruipen… Jammer, weer niet gelukt. Maar gelukkig smaakt het brood alsnog heerlijk!

Toch is het nog zoeken naar hoe ik het beste resultaat krijg. Ik vermoed dat het aan het insnijden ligt, of misschien is de laatste rijs bij mij net niet lang genoeg.

Insnijden van het deeg is nog niet zo gemakkelijk en laat niemand je wijsmaken dat dat wel zo is. Insnijden van het brood is precisiewerk. Het brood moet immers niet te diep worden ingesneden, maar zeker ook niet te ondiep. Dat resulteert namelijk in… gebochelde broden die oncontroleerbaar alle kanten uit rijzen in de oven. Nee, het insnijden van een brood vergt aandacht en liefde. Met de precisie van een plastisch chirurg zul je de sneden met zekerheid, overtuiging en vakmanschap moeten zetten. De bakkers die je uitleggen hoe dat moet, houden volgens mij het grote geheim voor zich, om te voorkomen dat jij hun kunst kan evenaren.

Rest dus het oefenen. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen, totdat je de slag te pakken hebt en het perfecte ambachtelijk gemaakte brood uit je oven krijgt.

september 7, 2020november 5, 2020

Het seizoen wisselt

Het gouden licht dat zo eind augustus begint, geeft mij altijd weer de behoefte aan warmte. Het seizoen wisselt en dat maakt iets los in mij. Lekker in een stoel met een geurige kop warme chocolade is natuurlijk heerlijk. In dat prachtige licht van september zoek ik ook naar warmte in smaak en geur. De zwaardere speciaalbieren met een volle smaak en donkere geur krijgen mijn voorkeur.

Met dat idee ben ik enkele jaren geleden – na een cursus bierbrouwen – begonnen met een eigen recept voor een zwaar bier, geheel naar mijn smaak. Door te lezen over de invloed van ingrediënten van het bier op de smaak en door daar een voorstelling van te maken voor mijzelf, lukte het mij om de juiste samenstelling te creëren om het perfecte zware biertje te maken. Met name de zware trappistenbieren en abdijbieren zijn mijn favorieten en daarom zocht ik daar ook mijn inspiratie.

Bier met een knipoog

Het moest een quadrupel worden, van rond de 9%, maar wel met een eigen draai. De naam wist ik al, want het moest een knipoog worden naar trappistenbier en ook een knipoog naar de geloofstraditie waarin ik leef en werkzaam ben als pastoor: de Oud-Katholieke Kerk. Wat rijmt er namelijk op trappist? Jansenist! Het is een naam die vroeger gebruikt werd voor onze gelovigen. Een verkettering vanuit rooms-katholieke hoek, vanwege het eigenwijze karakter van onze gelovigen. Ze lieten zich niet zomaar alles zeggen door het gezag in Rome en zo kon een traditie ontstaan die een eigen katholieke weg ging.

Maar ja, jansenisten staan wel een beetje bekend als zuur en bitter, dus mijn bier moest dat toch ook in zich hebben. Een doorleefde smaak, wat zwaar in de mond, maar toch ook wel weer met een frisse afdronk van genade.

Het seizoen wisselt

Deze zomer lukte mij het mijn recept verder te perfectioneren, zonder afbreuk te doen aan de smaak. Vlak voor mijn vakantie kon ik zo’n 100 flesjes jansenist bottelen. Nu het seizoen wisselt is het bruine goud klaar om gedronken te worden. En al zeg ik het zelf, het is mij gelukt om er weer iets heerlijks van te maken, met een mooie stevige schuimkraag en een zeer aangename balans tussen bitter, zoet en in de verte een zweempje zuur door de toevoeging van tarwe. Zo kunnen mijn gasten – en ikzelf natuurlijk – genieten van een stevig en verwarmend biertje.

Heerlijk om bij weg te dromen wanneer het septemberlicht alles warmer kleurt.

maart 28, 2020mei 1, 2020

No knead bread: Brood bakken in een pan

Een paar jaar terug leerde ik ‘no knead bread’ kennen: gemakkelijk brood bakken in een pan. Een lieve vriendin uit Noorwegen kwam weer eens op bezoek bij ons. Zij leerde mij kennismaken met dit no knead bread en ik moet zeggen dat mijn wereld instortte, want brood bakken hoeft dus nauwelijks moeite te kosten!

Moeite doen in het leven

Voor veel dingen in het leven moet je moeite doen, veel moeite. Zo heb ik mijn werk, mijn studie en mijn hobby’s. Als molenaarsknecht vroeger leerde ik van alles over graan, meel, malen, wind, de techniek van de molen enz. Als bouwkundige van alles over bouwprocessen en materialen en nu als pastoor van alles over geloof, mensen, Bijbel, pastoraat en in mijn studie voor docent godsdienst en levensbeschouwing van alles over het lesgeven. Allemaal dingen die moeite kosten. En alsof het niks is kies ik dan ook nog eens hobby’s die veel moeite kosten. Tuinieren, tekenen en schilderen, bierbrouwen en brood bakken.

Veel troep

Met name dat laatste is iets wat veel tijd kost en gigantisch veel troep maakt. Mijn vrouw en kinderen vinden het heerlijk hoor als ik bak, maar mijn vrouw klaagt dan wel over de chaos die ze aantreft wanneer ik bezig ben. Overal meel door de keuken, spetters deeg op de muren en de kneedmachine en natuurlijk op mijn kleren en in mijn haren. Leuke hobby hoor! Het is dus een hobby die veel moeite kost en ook nog eens best lastig is om een goed resultaat te krijgen.

Onberekenbaar resultaat

Om meer controle te krijgen op het resultaat kreeg ik een mooi boek van mijn vrouw, dat geschreven is door Edwin Klaassen: Ik bak geweldig, jij trouwens ook. Hier staan prachtige recepten in en geweldig interessante informatie over het hoe en waarom van alle wetenschap achter desembrood. Heel leuk, maar alles leek alleen maar te kunnen in een perfecte keuken onder perfecte omstandigheden, met de perfecte apparatuur. Hoe meer moeite ik deed voor mijn brood, hoe meer kennis en liefde ik erin stopte, hoe minder ik tevreden was over het resultaat.

Brood bakken in een pan

Toen leerde ik dus no knead bread kennen, brood bakken in een pan, zonder moeite. Brood zonder troep en brood dat op bijna magische wijze gewoon fantastisch werd. Uiteraard ging ik het proberen en ik moet werkelijk zeggen: Dit is “het beste brood” tot nu toe! Wat een zalige smaak, geweldige structuur, heerlijke geur en prachtige vorm! Maar het kan natuurlijk nog altijd beter. Voorlopig vormt dit brood dus voor mij de basis van mijn bakexperimenten.
Wil je weten hoe dit brood gebakken wordt? Kijk dan snel bij het recept!

(Herzien maart 2020)

maart 26, 2020mei 1, 2020

Wat als je gist op is? Hoe bak je dan nog brood?

Al enkele weken is het coronavirus om zich heen aan het grijpen en het dwingt veel mensen om thuis te blijven. Er wordt steeds meer meel ingekocht, want steeds meer mensen willen zelf brood bakken. Maar wat als je gist op is? Kun je brood bakken zonder gist? Een luchtig brood wel te verstaan? Lees hier over een andere manier om luchtig brood te bakken.

Er zijn meerdere manieren om toch een voedzaam en luchtig brood te krijgen zonder gist uit de fabriek. In deze blog help ik je op weg.

Wat doet gist?

Gist helpt om je brood luchtig te maken. Gist behoort tot het rijk van de schimmels en het heeft de bijzondere eigenschap dat het suiker omzet in koolzuurgas. Dat suiker zit in het meel dat je gebruikt en wanneer je meel met warm water en gist mengt en kneed, wordt dat proces in gang gezet. Daarbij bevat meel gluten, die bij het kneden een netwerk maken dat weer het koolzuurgas vasthoudt.

Wat als je gist op is?

Wanneer je gist op is en je kunt het niet meer vinden in de winkel, of je kunt niet naar buiten om het te kopen, dan kun je nog steeds luchtig brood maken. Hieronder vertel ik je over twee methoden.

Allereerst is de snelste methode om bakingsoda te gebruiken, daarmee maak je sodabrood. Zomers maak ik weleens een maïs sodabrood voor bij de barbecue, of in de Dutch Oven direct in de pruttelende chili con carne. Ook kun je een volkorenbrood maken met bakingsoda, waar ik een andere keer over zal schrijven.

De methode die ik het lekkerste vind is om zelf desem te maken. Dit is niet zo snel, maar geeft wel het lekkerste brood. Daarbij geeft het een natuurlijkere en gezondere manier van gisting en is het brood dat je krijgt beter verteerbaar, waardoor de voedingsstoffen ook beter in je lichaam worden opgenomen.

Het principe is eigenlijk heel simpel, maar vergt wel wat discipline. Je zult het namelijk elke dag of om de twee dagen moeten onderhouden, maar omdat je nu toch thuis zit, moet dit geen probleem zijn. Bij het opstaan – als je de kippen gaat voeren, de hond en de kat eten geeft, het ontbijt voor jezelf en je kinderen klaar maakt – is het een kleine moeite om ook even je desem te eten te geven. Geef je desem maar een naam, dat helpt je om het te zien als een levend wezen dat ook aandacht nodig heeft. O, als je nu toch bezig bent, zet dan even een no kneadbread klaar om vanavond af te bakken.

Maar nu het leuke. Voor een eigen desem heb je niks anders nodig dan wat meel en wat water en verder wel even geduld. Lees in het bericht over je eigen roggedesem hoe je dat verder doet. Met deze ingrediënten en de benodigde aandacht gaat er een wereld voor je open en kom je erachter dat niet alles in ons leven gekocht hoeft te worden.

Veel bakplezier!

mei 29, 2019mei 1, 2020

De allerlekkerste scones maken

Een absolute must bij een afternoon tea of high tea zijn scones. Scones maken doe ik graag, vooral omdat het erg leuk en gemakkelijk is. Je mikt de ingrediënten bij elkaar, mengt het een beetje, drukt het plat, steekt er rondjes uit, bakken en klaar om de harten van vrienden en familie te veroveren. Mislukken kan bijna niet!
Zelf hou ik er van om ze een beetje extra smaak mee te geven door een snufje zout en wat vanillesuiker. Volg onderstaand recept en je hebt gegarandeerd een geslaagde high tea met de allerlekkerste scones. Met dit recept kun je ongeveer 12 scones maken.

De ingrediënten

2 koppen (Engelse Cups) patentbloem of zeeuwsbloem
Zakje bakpoeder
Snufje zout
30g boter
2,5dl melk
Vanillesuiker naar smaak (beste is zelfgemaakte)
Kleine eetlepel basterdsuiker

De bereiding

Oven voorverwarmen op 220°C.

Zeef het meel met de bakpoeder, een snufje zout en de suikers in een kom. Snijdt de boter in kleine stukjes en kneed dit met de vingertoppen door het meel. Maak een kuiltje in het mengsel en gooi de melk erin (bewaar een beetje van de melk).

Meng het tot een zacht deeg en kneed het op een met bloem bestoven oppervlak. Dit is wat kleverig. Doe vooral niet teveel moeite om het goed te kneden of te mengen, het is immers met de Engelse slag. Druk het daarna plat tot een plak van ca. 2 cm dik en steek er scones uit. Het mooiste vind ik altijd om ronde scones te maken. Neem dan een ronde steekvorm van ca. Ø6 cm en haal die door de bloem voordat je de scones uitsteekt.

Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Bestrijk ze met de achtergehouden melk. Bak de scones ongeveer 12 minuten. Ze zijn klaar als ze een beetje een bruine korst hebben en hol klinken als je er op klopt.

Serveer ze met jam, lemon curd en slagroom (niet te zoet maken) of maak clotted cream met dit recept uit Betty’s Kitchen.

mei 27, 2019mei 27, 2019

Kaas-tomaat bol

2 koppen (Engelse Cups) patentbloem of Zeeuwsbloem
Zakje bakpoeder
Snufje zout
30g boter
2,5dl melk
½ kop geraspte kaas (bijvoorbeeld cheddar of oude kaas)
Hand vol kleingesneden gedroogde tomaten (niet in olie)
Handje verse bieslook (klein gesneden)
Karwijzaad (naar smaak, even kneuzen tussen de handpalmen)
Voor de garnering:
½ kop geraspte kaas
Cayennepeper of chilipoeder

Bereiding:

Oven voorverwarmen op 220 °C .

Zeef het meel met de bakpoeder en een snufje zout in een kom. Snijdt de boter in kleine stukjes en kneed dit met de vingertoppen door het meel. Meng de tomaten, kaas en karwijzaad door het meel. Maak een kuiltje in het mengsel en gooi de melk erin (bewaar een beetje van de melk).

Leg het op een met bakpapier bekleedde bakplaat en snijdt het met een met bloem bestoven mes voor twee derde door in 8 punten.

Bestrijk het met de achtergehouden melk en bestrooi het met kaas en cayennepeper of chilipeper (naar smaak).

Bak de bol tot hij hol klinkt als je erop klopt. Dat is na ca. 12 minuten.

Serveer de bol warm of koud met wat roomboter.

januari 4, 2019januari 4, 2019

Driekoningen

Het is dit weekeinde weer Driekoningen. Ik heb het idee dat dit steeds meer een ondergewaardeerd feest is in ons land. Nog steeds kijk ik er met veel plezier op terug hoe dat in mijn kinderjaren werd gevierd. Natuurlijk waren de drie koningen nog niet aanwezig in de Kerststal vóór 6 januari, want ze waren – naar goed katholiek gebruik – nog onderweg. Telkens kwamen ze weer een stukje dichterbij en zo legden ze een hele reis af door de woonkamer. Op 6 januari kwamen ze dan aan in de stal. Mijn moeder bakte dan een zoetig feestbrood met daarin een amandel of een droge witte boon verstopt. Degene die de amandel of boon vond, mocht dan de kroon op en was die dag koning. Uiteraard vond mijn geliefde broer meestal de amandel en zwaaide de rest van de dag de scepter in huis.

In de kerk is het ook altijd weer een bijzonder moment. In de Orthodoxe traditie is dat hét Kerstfeest, in de (oud)katholieke traditie Epifanie. Volgens de overlevering is wijwater dat in de nacht van Driekoningen wordt gemaakt het krachtigste wijwater. Het wordt wel Driekoningenwater genoemd en wordt gebruikt bij de genezing van allerlei ziekten. Bij ons in de parochie hebben we ook het gebruik de huiszegen mee te geven.

Toen mijn vrouw en ik zelf kinderen kregen wilde ik graag de traditie van het Driekoningenbrood thuis voortzetten. Alleen wilde ik wel mijn eigen twist geven aan het Driekoningenbrood (dat ik als kind eigenlijk niet echt lekker vond). Zo vond ik ergens een recept van een fris-zoet brood met oriëntaalse ingrediënten. Sindsdien maak ik dit brood, wat uiterst smaakvol is en het goed doet in het gezin, maar ook bij gasten.

Vandaag denk ik dat ik het maar weer eens ga bakken. Het is goed om de traditie van Driekoningen voort te zetten. Het geeft iets extra’s aan de kersttijd die gelukkig nog even duurt. In de katholieke traditie in ieder geval tot 2 februari als we Maria-Lichtmis (de Opdracht van de Heer in de Tempel) vieren waarmee de kersttijd wordt afgesloten. Langzamerhand gaan we dan over naar de voorbereiding op het Paasfeest door de veertigdagentijd.

Wilt u ook eens een overheerlijk Driekoningenbrood bakken en zo genieten van deze fantastische traditie, klik dan snel door naar het recept!

januari 4, 2019januari 4, 2019

Driekoningenbrood

Hier een recept voor driekoningenbrood dat ik elk jaar maak voor Driekoningen, het hoogfeest van Epifanie op 6 januari. (zie ook het blogbericht) Dit smaakvolle en sierlijke zoete brood doet het erg goed bij je gasten. Het heeft door de exotische ingrediënten iets oosters, zoals de drie koningen ook uit het oosten kwamen.

Los de gist op in de lauwe melk, samen met de suiker en laat ca. 10 minuten staan. Smelt de boter. Zeef bloem en zout op het aanrechtblad (of in de KitchenAid) en maak er een kuiltje in. Giet hier de melk, eidooier, boter, oranjebloesemwater, gekonfijte citroenschil en verse rasp in en vermeng alles. Kneed het deeg 10 minuten en vorm er een bol van. Laat het deeg, afgedekt met plastic, ca. 45 minuten rijzen tot het verdubbeld is in volume. Kneed het deeg hierna nog eens door en voeg de in kleine stukjes gesneden spijs toe. Druk ook de amandel in het deeg. Vorm vervolgens een grote en een kleine bol, druk de grote bol iets plat en knip of snij de randen in als een kroon. Zet midden op de bol de kleine bol en laat het deeg nogmaals 45 minuten rijzen. Snij eventueel na het rijzen in de kleine bol met een scherp mes een ster. Bak het vervolgens 30 minuten op 200°C (gaat het te hard in je oven, zet de temperatuur dan wat lager). Laat het brood afkoelen op een rooster, maak van papier een stersjabloon en bestuif het brood daarna met poedersuiker zodat je een stervormige uitsparing krijgt.

Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi

Categorie: Berichten

Vlierbloesemsiroop

Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi

De smaak van de lente