Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi

Blog

Geplaatst op

Vlierbloesemsiroop

Ambachtelijk gemaakt

Puur, natuurlijk, lekker en mooi
De smaak van de lente

Vlierbloesemsiroop

Overal zie je de vlier in bloei staan. Op een warme dag zo tegen het einde van de ochtend geurt de vlierbloesem heerlijk. Dat is het juiste moment om de vlierbloesem te plukken. Je kunt het drogen om er bijvoorbeeld thee van te trekken, maar je kunt er ook heerlijke verfrissende vlierbloesemsiroop van maken. Samen met mijn dochter heb ik dit dus gedaan.

De inspiratie kwam van mijn bezoek aan de open kwekerij dag van NL Bloeit! Op deze geweldige en bijzondere locatie in Malden kon je allerlei bijzondere, inheemse planten bewonderen en kopen. Maar op dit erf was meer te beleven. Hier is namelijk ook het land van mogelijkheden, kiemkracht64 gevestigd. Hier raakte ik in gesprek met Lotte die mij een en ander over de filosofie vertelde. Ik heb een tijdje hier rondgelopen tussen alle bijzondere planten en bijzondere manieren van tuinieren, volledig CO2 neutraal. Eigenlijk kan ik het niet onder woorden brengen wat ik daar ervoer. De inspiratie en de gezonde sfeer gaf mij een enorme energie. Echt een plek voor de ziel. Toen ik wegliep raakte ik in gesprek met chef Charlie, die vlierbloesem aan het plukken was voor een nieuwe batch siroop. We hadden het over natuurlijk bereiden van producten en mijn zoektocht naar biologische hop. Hij vertelde mij hoe je ongeveer de vlierbloesemsiroop kon maken. Dat moest ik natuurlijk ook proberen, zeker omdat mijn dochter dol is op vlierbloesemsiroop. Samen zijn we dus ’s ochtends vlierbloesem gaan plukken om daarna de vlierbloesemsiroop te maken.

Hieronder mijn interpretatie van dat recept.

Zo maak je het

Benodigdheden

1 liter water
800g kristalsuiker
25 schermen van de gewone vlier
Sap van een halve citroen
Schil van een halve citroen (niet het wit meesnijden)
Citroenzuur (poeder)
Kaasdoek of hopzakjes
Kooktijd: 2 uur

Bereiding

Pluk de vlierbloesem aan het einde van de ochtend op een zonnige dag. Was de bloesem niet, want dan was je alle smaak eruit.
Haal de ergste verontreiniging en beestjes eruit en haal de bloesem van de takjes (het is niet zo erg als er wat van de dunste takjes meekomt).

Stop dit in de kaasdoek of de hop kookzakjes

Breng het water en de suiker aan de kook

Doe de bloesem in het water en laat dit in totaal 2 uur koken.

Voeg 15 minuten voor het einde van de kooktijd de citroenschil, het citroensap en een klein beetje citroenzuur toe.

Laat de siroop afkoelen in de gesloten pan. Dit om besmetting te voorkomen. Heb je een koelspiraal, dan kun je het sneller koelen.

Ontsmet de flessen die je wilt gebruiken (uitkoken of met speciale reinigingsmiddelen zoals Chempro Oxi of Star San), vul ze af en sluit ze goed af.

Koel en donker bewaren tot gebruik. Na opening, koel bewaren.
Geplaatst op

Missie bier, een nieuwe uitdaging

missie bier

Ja, je leest het goed. Hier rapporteer ik over een heuse geheime missie. Ik begeef mij dus op glad ijs om te vertellen te vertellen over deze missie bier, zonder de details prijs te geven. De missie is een speciaal bier te brouwen met een eigen verhaal.

Nu brouw ik al enkele jaren en ik kan zeggen dat mijn brouwsels meestal wel goed uitpakken. Met mijn huidige apparatuur heb ik het brouwproces redelijk goed onder controle. Hierdoor wordt de kwaliteit van mijn bier steeds hoger. Redelijk wat mensen hebben van mijn bier kunnen proeven en ik krijg veel positieve reacties terug. Vrienden houden zichzelf graag aanbevolen voor een proefavondje. Ondertussen heeft mijn favoriete bier, de Jansenist, het juiste niveau bereikt en staat in een mooie voorraad in de kelder te wachten op een mooie avond met vrienden. Nu wordt het tijd om de grenzen te verleggen.

Aan de slag met de missie bier

Deze week begon dat met het brouwen van mijn eerste bockbier. Ik vind het een leuk en spannend experiment.  Het is namelijk met een hele andere manier van vergisten, bij een lagere temperatuur.  Die temperatuur kan ik alleen in dit jaargetijde controleerbaar houden door mijn kelder, bij gebrek aan een klimaatkast. Daar staat dus het bockbier nu te vergisten.
Naar aanleiding van een berichtje op facebook hierover, nam gisteren een collega pastoor contact met mij op. Hij daagde mij uit tot het maken van een speciaal bier voor een speciale gelegenheid. Een vraag met een goed verhaal daarachter, waarover ik later de details kan vertellen. Dat maakt ook dat het bier een goed verhaal moet hebben en dat vind ik zo ontzettend leuk om te doen. Elk bier dat ik wil maken moet beginnen bij een goed verhaal of een leuke gedachte. Zo heb ik de Jansenist gebrouwen als knipoog naar de Oud-Katholieke Kerk die voor jansenisten werden uitgemaakt. Het karakter dat een jansenist zou hebben heb ik tot uitdrukking gebracht in een zwaar bier. Dat begint bij het uitzoeken van de bierstijl die ik passend vind, om vervolgens op zoek te gaan naar de juiste ingrediënten om de smaak en geur te krijgen die ik wil en die dat verhaal vertelt. Dat bereik ik door de ultieme combinatie te maken tussen mout, hop en andere ingrediënten. Bij deze missie ben ik een mengvorm gaan bedenken.

De tekst gaat verder onder de afbeeldingen

Biologisch?

Het mooiste zou ik vinden wanneer het lukt om volledig biologisch te brouwen, want dat komt het verhaal van het bier ten goede. Helaas blijkt dat nog niet zo eenvoudig te zijn. Op het gebied van mout valt het mee, maar biologische hop is een zeldzaamheid. Sowieso zijn de hopsoorten die ik graag gebruik niet zo gemakkelijk verkrijgbaar, maar biologisch is het nog moeilijker. Dat merken andere brouwers ook, wat er toe heeft geleid dat brouwerij Maallust in Veenhuizen een eigen, biologische hoptuin heeft aangelegd, overigens ook met een goed verhaal! Misschien moet ik maar aanpappen met hun, of een eigen hoptuin aanleggen. Maar goed, dat is nog niet zo eenvoudig.

Een heuse missie bier dus, wat zorgt voor nieuwe inspiratie, maar ook voor een heerlijke bezigheid waar hoop ik veel vrienden weer van kunnen gaan genieten.

Geplaatst op

Bochelbrood

Bochelbrood

Al een tijdje bak ik een overheerlijk bruin brood van mijn eigen desem. Met dit brood probeer ik op mijn ovensteen ook de vorm goed te krijgen. Hierbij oefen ik met het goed stevig opbollen en met het insnijden. Maar telkens weer krijg ik een effect wat ik niet wil en komt mijn brood uit de oven alsof het bochelbrood is.

Wanneer je brood rijst, dan is het belangrijk dat het lang genoeg rijst. Het beste gaat dat in een geconditioneerde rijskast, maar dat vind ik te veel gedoe. Dat vindt mijn vrouw ook, want zij zit niet te wachten op nog meer apparaten die de plaats in zouden kunnen nemen van haar potten, pannen en fluitketels. Daarbij werkt het bij desem ook om bij lagere temperaturen en langer rijzen ook een lekker brood te krijgen. Maar voor mij werkt het ook goed om het deeg in een afgesloten kom in de oven te laten rijzen. De oven verwarm ik dan voor tot ca. 60°C, waarna ik de oven uitzet en de kom in de oven enkele uren laat staan. Tussendoor sla ik het deeg dan een keer door, waarbij ik de oven opnieuw wat warmte geef. Het resultaat is dan een mooi luchtig deeg, dat goed is gerezen. Je moet overigens niet de oven vergeten uit te zetten, als je het dan te lang laat rijzen krijg je een mooi gerezen bal stopverf.

Onder spanning

Wat verder belangrijk is bij het rijsproces, is dat het deeg na de bulkrijs goed onder spanning staat. Goed opbollen dus en al zeg ik het zelf, dat opbollen gaat mij goed af. Telkens weer, als ik toe ben aan het vormen, produceer ik een perfecte bol, met een prachtige S-vormige naad aan de onderkant. Vervolgens rijst het prachtig onder spanning in het rijskorfje en wanneer de oven en de ovensteen goed op temperatuur zijn, dan stort ik het deeg op een plank en snij hem in. Dan glijdt het deeg soepel in de oven, die voorzien is van een dampend bakje water, zodat de magie van het bakken kan beginnen, wat ik doe bij vallende hitte.

Daar ontstaat dan het bochelbrood

Dan, na de langste bakperiode, wanneer ik de eindtemperatuur instel, kom ik tot de conclusie dat mijn perfect ronde brood is veranderd in een rups, die zich heeft opgetrokken en klaar is om verder te kruipen… Jammer, weer niet gelukt. Maar gelukkig smaakt het brood alsnog heerlijk!

Toch is het nog zoeken naar hoe ik het beste resultaat krijg. Ik vermoed dat het aan het insnijden ligt, of misschien is de laatste rijs bij mij net niet lang genoeg.

Insnijden van het deeg is nog niet zo gemakkelijk en laat niemand je wijsmaken dat dat wel zo is. Insnijden van het brood is precisiewerk. Het brood moet immers niet te diep worden ingesneden, maar zeker ook niet te ondiep. Dat resulteert namelijk in… gebochelde broden die oncontroleerbaar alle kanten uit rijzen in de oven. Nee, het insnijden van een brood vergt aandacht en liefde. Met de precisie van een plastisch chirurg zul je de sneden met zekerheid, overtuiging en vakmanschap moeten zetten. De bakkers die je uitleggen hoe dat moet, houden volgens mij het grote geheim voor zich, om te voorkomen dat jij hun kunst kan evenaren.

Rest dus het oefenen. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen, totdat je de slag te pakken hebt en het perfecte ambachtelijk gemaakte brood uit je oven krijgt.

Geplaatst op

Het seizoen wisselt

Het seizoen wisselt

Het gouden licht dat zo eind augustus begint, geeft mij altijd weer de behoefte aan warmte. Het seizoen wisselt en dat maakt iets los in mij. Lekker in een stoel met een geurige kop warme chocolade is natuurlijk heerlijk. In dat prachtige licht van september zoek ik ook naar warmte in smaak en geur. De zwaardere speciaalbieren met een volle smaak en donkere geur krijgen mijn voorkeur.

Met dat idee ben ik enkele jaren geleden  – na een cursus bierbrouwen – begonnen met een eigen recept voor een zwaar bier, geheel naar mijn smaak. Door te lezen over de invloed van ingrediënten van het bier op de smaak en door daar een voorstelling van te maken voor mijzelf, lukte het mij om de juiste samenstelling te creëren om het perfecte zware biertje te maken. Met name de zware trappistenbieren en abdijbieren zijn mijn favorieten en daarom zocht ik daar ook mijn inspiratie.

Bier met een knipoog

Het moest een quadrupel worden, van rond de 9%, maar wel met een eigen draai. De naam wist ik al, want het moest een knipoog worden naar trappistenbier en ook een knipoog naar de geloofstraditie waarin ik leef en werkzaam ben als pastoor: de Oud-Katholieke Kerk. Wat rijmt er namelijk op trappist? Jansenist! Het is een naam die vroeger gebruikt werd voor onze gelovigen. Een verkettering vanuit rooms-katholieke hoek, vanwege het eigenwijze karakter van onze gelovigen. Ze lieten zich niet zomaar alles zeggen door het gezag in Rome en zo kon een traditie ontstaan die een eigen katholieke weg ging.

Maar ja, jansenisten staan wel een beetje bekend als zuur en bitter, dus mijn bier moest dat toch ook in zich hebben. Een doorleefde smaak, wat zwaar in de mond, maar toch ook wel weer met een frisse afdronk van genade.

Het seizoen wisselt

Deze zomer lukte mij het mijn recept verder te perfectioneren, zonder afbreuk te doen aan de smaak. Vlak voor mijn vakantie kon ik zo’n 100 flesjes jansenist bottelen. Nu het seizoen wisselt is het bruine goud klaar om gedronken te worden. En al zeg ik het zelf, het is mij gelukt om er weer iets heerlijks van te maken, met een mooie stevige schuimkraag en een zeer aangename balans tussen bitter, zoet en in de verte een zweempje zuur door de toevoeging van tarwe. Zo kunnen mijn gasten – en ikzelf natuurlijk – genieten van een stevig en verwarmend biertje.

Heerlijk om bij weg te dromen wanneer het septemberlicht alles warmer kleurt.

Geplaatst op

Pain de Campagne zonder gist

Pain de Campagne zonder gist

Er gaat niks boven zelf vers gebakken brood en natuurlijk wil je vandaag brood bakken, maar helaas is het gist op. Gelukkig heb je een paar dagen geleden een desem gestart (lees hier hoe je je eigen roggedesem maakt). Met je eigen desem kun je deze overheerlijke Pain de Campagne zonder gist maken. Het leuke van dit recept is dat het heel eenvoudig te maken is, het enige wat misschien moeite kost is de lange wachttijd. Deeg met desem moet namelijk langer rijzen dan deeg met gist. Maar goed, je hebt alle tijd, want je hebt nu toch even niks beters te doen. Hup, aan de slag dus en zet de ingrediënten klaar!

Ingrediënten

  • 100g seminola (durum meel)
  • 100g roggebloem
  • 300g tarwebloem
  • 125g roggedesem
  • ca. 300g lauw water (kijk vooral of het deeg niet te nat wordt)
  • 12g zout

Wat heb je verder nodig?

  • Olijfolie extra vierge voor het invetten van de kom voor het rijzen (geeft ook extra smaak aan het deeg)
  • Oven met boven- en onderwarmte
  • gietijzeren pan met deksel die in de oven kan
  • kneedmachine tenzij je met de hand wil kneden
  • rijsmandje
  • bloem om te bestuiven

Bereiding:

Begin met de verschillende soorten meel door elkaar te mengen en maak een kuiltje in het midden en giet daarin 250g van het water. Meng desem in het water en meng dit met wat van de bloem tot een papje. Meng alles door elkaar en voeg tijdens het mengen het zout toe. Wanneer alles goed vochtig is en aan elkaar plakt kun je het in de kneedmachine zetten (niet te hoge stand) en kneden tot het een deeg is geworden (ca. 15 min.). Tijdens het kneden, als er een redelijke glutenstructuur is ontstaan, kun je de rest van het water toevoegen en verder kneden. Nu hoor je vaak dat het deeg goed is als je er een vliesje van kunt maken. Afhankelijk van de kwaliteit van de bloem kan dit soms wat moeilijk gaan. Zeker de toevoeging van rogge draagt niet bij aan het vormen van een vliesje.

Haal het deeg uit de kneedmachine en kneed het nog even kort door op een met tarwebloem bestoven werkvlak en bol het op zodat het mooi strak kan rijzen in een met de olijfolie ingevette kom. Dek het af met wat huishoudfolie en een theedoek. Dit doe ik tegen uitdrogen omdat ik geen rijskast heb, ik ben immers thuisbakker en geen professional die productie moet draaien! (TIP: bij de Ikea kun je ronde kunststof mengkommen (Allehanda) kopen met een deksel.) Laat dit nu een tijd rijzen in een goed warme omgeving (zomers doorgaans geen probleem). Ga in de tussentijd een beetje orde op zaken stellen in de keuken of lekker een boek lezen. Dit kan wel enkele uren duren. Het kan ook helpen om na een paar uur het deeg door te slaan en op te bollen voor een tweede rijs.

Als het deeg voldoende is gerezen kun je het doorslaan op een met roggebloem bestoven werkvlak en opbollen tot een rond brood. Leg het met de naad naar beneden in het rijsmandje. Ik leg eerst een met roggebloem bestoven katoenen doek in. Zet dit in de buurt van de oven om nog eens een uur tot anderhalf uur te rijzen.

Zet de oven ondertussen op een hoge stand (tenminste 240°C) en zet de gietijzeren pan (met deksel) in het midden van de oven.

Wanneer het brood goed gerezen is haal je de pan uit de oven. Neem de deksel eraf. Keer het mandje op je hand om (zodat de naad naar beneden op je hand komt en leg het brood in de pan. Wees hierbij voorzichtig, want de pan is gloeiend heet!

Snij nu met een scherp mes (bijvoorbeeld een scheermesje) bijvoorbeeld een kruis over het midden. (je kunt er ook voor kiezen het deeg met de naad naar boven in de pan te doen, dan krijg je een wat wildere vorm zoals bij de Sint Maartensbol).

Doe nu de deksel weer op de pan en zet hem weer in de oven voor 25 minuten. Haal daarna de deksel eraf en laat het nog 15 minuten en stel de temperatuur naar beneden bij (bij mijn oven zet ik hem op 175°C).

Daarna uit de oven en pan halen en op een rooster laten afkoelen.

Bon appétit!

Geplaatst op

No knead bread: Brood bakken in een pan

No knead bread: Brood bakken in een pan

Een paar jaar terug leerde ik ‘no knead bread’ kennen: gemakkelijk brood bakken in een pan. Een lieve vriendin uit Noorwegen kwam weer eens op bezoek bij ons. Zij leerde mij kennismaken met dit no knead bread en ik moet zeggen dat mijn wereld instortte, want brood bakken hoeft dus nauwelijks moeite te kosten!

Moeite doen in het leven

Voor veel dingen in het leven moet je moeite doen, veel moeite. Zo heb ik mijn werk, mijn studie en mijn hobby’s. Als molenaarsknecht vroeger leerde ik van alles over graan, meel, malen, wind, de techniek van de molen enz. Als bouwkundige van alles over bouwprocessen en materialen en nu als pastoor van alles over geloof, mensen, Bijbel, pastoraat en in mijn studie voor docent godsdienst en levensbeschouwing van alles over het lesgeven. Allemaal dingen die moeite kosten. En alsof het niks is kies ik dan ook nog eens hobby’s die veel moeite kosten. Tuinieren, tekenen en schilderen, bierbrouwen en brood bakken.

Veel troep

Met name dat laatste is iets wat veel tijd kost en gigantisch veel troep maakt. Mijn vrouw en kinderen vinden het heerlijk hoor als ik bak, maar mijn vrouw klaagt dan wel over de chaos die ze aantreft wanneer ik bezig ben. Overal meel door de keuken, spetters deeg op de muren en de kneedmachine en natuurlijk op mijn kleren en in mijn haren. Leuke hobby hoor! Het is dus een hobby die veel moeite kost en ook nog eens best lastig is om een goed resultaat te krijgen.

Onberekenbaar resultaat

 

Om meer controle te krijgen op het resultaat kreeg ik een mooi boek van mijn vrouw, dat geschreven is door Edwin Klaassen: Ik bak geweldig, jij trouwens ook. Hier staan prachtige recepten in en geweldig interessante informatie over het hoe en waarom van alle wetenschap achter desembrood. Heel leuk, maar alles leek alleen maar te kunnen in een perfecte keuken onder perfecte omstandigheden, met de perfecte apparatuur. Hoe meer moeite ik deed voor mijn brood, hoe meer kennis en liefde ik erin stopte, hoe minder ik tevreden was over het resultaat.

 

Brood bakken in een pan

 

Toen leerde ik dus no knead bread kennen, brood bakken in een pan, zonder moeite. Brood zonder troep en brood dat op bijna magische wijze gewoon fantastisch werd. Uiteraard ging ik het proberen en ik moet werkelijk zeggen: Dit is “het beste brood” tot nu toe! Wat een zalige smaak, geweldige structuur, heerlijke geur en prachtige vorm! Maar het kan natuurlijk nog altijd beter. Voorlopig vormt dit brood dus voor mij de basis van mijn bakexperimenten.
Wil je weten hoe dit brood gebakken wordt? Kijk dan snel bij het recept!

 

(Herzien maart 2020)

Geplaatst op

Wat als je gist op is? Hoe bak je dan nog brood?

Wat als je gist op is? Hoe bak je dan nog brood?

Al enkele weken is het coronavirus om zich heen aan het grijpen en het dwingt veel mensen om thuis te blijven. Er wordt steeds meer meel ingekocht, want steeds meer mensen willen zelf brood bakken. Maar wat als je gist op is? Kun je brood bakken zonder gist? Een luchtig brood wel te verstaan? Lees hier over een andere manier om luchtig brood te bakken. 

Er zijn meerdere manieren om toch een voedzaam en luchtig brood te krijgen zonder gist uit de fabriek. In deze blog help ik je op weg.

Wat doet gist?

Gist helpt om je brood luchtig te maken. Gist behoort tot het rijk van de schimmels en het heeft de bijzondere eigenschap dat het suiker omzet in koolzuurgas. Dat suiker zit in het meel dat je gebruikt en wanneer je meel met warm water en gist mengt en kneed, wordt dat proces in gang gezet. Daarbij bevat meel gluten, die bij het kneden een netwerk maken dat weer het koolzuurgas vasthoudt.

Wat als je gist op is?

Wanneer je gist op is en je kunt het niet meer vinden in de winkel, of je kunt niet naar buiten om het te kopen, dan kun je nog steeds luchtig brood maken. Hieronder vertel ik je over twee methoden.

Allereerst is de snelste methode om bakingsoda te gebruiken, daarmee maak je sodabrood. Zomers maak ik weleens een maïs sodabrood voor bij de barbecue, of in de Dutch Oven direct in de pruttelende chili con carne. Ook kun je een volkorenbrood maken met bakingsoda, waar ik een andere keer over zal schrijven.

 De methode die ik het lekkerste vind is om zelf desem te maken. Dit is niet zo snel, maar geeft wel het lekkerste brood. Daarbij geeft het een natuurlijkere en gezondere manier van gisting en is het brood dat je krijgt beter verteerbaar, waardoor de voedingsstoffen ook beter in je lichaam worden opgenomen.

Het principe is eigenlijk heel simpel, maar vergt wel wat discipline. Je zult het namelijk elke dag of om de twee dagen moeten onderhouden, maar omdat je nu toch thuis zit, moet dit geen probleem zijn. Bij het opstaan  – als je de kippen gaat voeren, de hond en de kat eten geeft, het ontbijt voor jezelf en je kinderen klaar maakt – is het een kleine moeite om ook even je desem te eten te geven. Geef je desem maar een naam, dat helpt je om het te zien als een levend wezen dat ook aandacht nodig heeft. O, als je nu toch bezig bent, zet dan even een no kneadbread klaar om vanavond af te bakken.

Maar nu het leuke. Voor een eigen desem heb je niks anders nodig dan wat meel en wat water en verder wel even geduld. Lees in het bericht over je eigen roggedesem hoe je dat verder doet. Met deze ingrediënten en de benodigde aandacht gaat er een wereld voor je open en kom je erachter dat niet alles in ons leven gekocht hoeft te worden.

Veel bakplezier!
Geplaatst op

De allerlekkerste scones maken

De allerlekkerste scones maken kun jij ook!
De allerlekkerste scones maken kun jij ook!

De allerlekkerste scones maken

Een absolute must bij een afternoon tea of high tea zijn scones. Scones maken doe ik graag, vooral omdat het erg leuk en gemakkelijk is. Je mikt de ingrediënten bij elkaar, mengt het een beetje, drukt het plat, steekt er rondjes uit, bakken en klaar om de harten van vrienden en familie te veroveren. Mislukken kan bijna niet!
Zelf hou ik er van om ze een beetje extra smaak mee te geven door een snufje zout en wat vanillesuiker. Volg onderstaand recept en je hebt gegarandeerd een geslaagde high tea met de allerlekkerste scones. Met dit recept kun je ongeveer 12 scones maken.

De ingrediënten

  • 2 koppen (Engelse Cups) patentbloem of zeeuwsbloem
  • Zakje bakpoeder
  • Snufje zout
  • 30g boter
  • 2,5dl melk
  • Vanillesuiker naar smaak (beste is zelfgemaakte)
  • Kleine eetlepel basterdsuiker

De bereiding

Oven voorverwarmen op 220°C.

Zeef het meel met de bakpoeder, een snufje zout en de suikers in een kom. Snijdt de boter in kleine stukjes en kneed dit met de vingertoppen door het meel. Maak een kuiltje in het mengsel en gooi de melk erin (bewaar een beetje van de melk).

Meng het tot een zacht deeg en kneed het op een met bloem bestoven oppervlak. Dit is wat kleverig. Doe vooral niet teveel moeite om het goed te kneden of te mengen, het is immers met de Engelse slag. Druk het daarna plat tot een plak van ca. 2 cm dik en steek er scones uit. Het mooiste vind ik altijd om ronde scones te maken. Neem dan een ronde steekvorm van ca. Ø6 cm en haal die door de bloem voordat je de scones uitsteekt.

Leg ze op een met bakpapier bekleedde bakplaat. Bestrijk ze met de achtergehouden melk. Bak de scones ongeveer 12 minuten. Ze zijn klaar als ze een beetje een bruine korst hebben en hol klinken als je er op klopt.

Serveer ze met jam, lemon curd en slagroom (niet te zoet maken) of maak clotted cream met dit recept uit Betty’s Kitchen.
Geplaatst op

Kaas-tomaat bol

Kaas-tomaat bol
  • 2 koppen (Engelse Cups) patentbloem of Zeeuwsbloem
  • Zakje bakpoeder
  • Snufje zout
  • 30g boter
  • 2,5dl melk
  • ½ kop geraspte kaas (bijvoorbeeld cheddar of oude kaas)
  • Hand vol kleingesneden gedroogde tomaten (niet in olie)
  • Handje verse bieslook (klein gesneden)
  • Karwijzaad (naar smaak, even kneuzen tussen de handpalmen)
  • Voor de garnering:
  • ½ kop geraspte kaas
  • Cayennepeper of chilipoeder

Bereiding:

Oven voorverwarmen op 220 °C .

Zeef het meel met de bakpoeder en een snufje zout in een kom. Snijdt de boter in kleine stukjes en kneed dit met de vingertoppen door het meel. Meng de tomaten, kaas en karwijzaad door het meel. Maak een kuiltje in het mengsel en gooi de melk erin (bewaar een beetje van de melk).

Meng het tot een zacht deeg en kneed het op een met bloem bestoven oppervlak. Dit is wat kleverig. Doe vooral niet teveel moeite om het goed te kneden of te mengen, het is immers met de Engelse slag. Druk het daarna plat tot een cirkel van ca. 20cm.

Leg het op een met bakpapier bekleedde bakplaat en snijdt het met een met bloem bestoven mes voor twee derde door in 8 punten.

Bestrijk het met de achtergehouden melk en bestrooi het met kaas en cayennepeper of chilipeper (naar smaak).

Bak de bol tot hij hol klinkt als je erop klopt. Dat is na ca. 12 minuten.

Serveer de bol warm of koud met wat roomboter.

Geplaatst op

Amandelspijs

In het boek ‘Kunst en koken, recepten uit de Gouden Eeuw’ van Gillian Riley, heb ik ooit een heerlijk recept gevonden voor amandelspijs. Ik heb het wel wat aangepast naar mijn smaak. Het is niet zo akelig zoet zoals de amandelspijs uit de winkel en je weet wat er in gaat. Daarbij heeft het een heerlijke structuur en authentieke en ambachtelijke smaak. Dit recept is goed voor ongeveer 450 g amandelspijs.

Ingrediënten en bereiding

250 g gemalen blanke amandelen | 150 g kristalsuiker | 1 ei | geraspte schil van ongeveer 1/4 citroen | rozenwater.

Meng in een grote kom de gemalen amandelen, suiker, ei en citroenschil door elkaar en bevochtig het met rozenwater (niet te veel, anders wordt het te overheersend!). Proef een beetje en voeg naar smaak eventueel nog wat suiker toe. Let wel op, goede amandelspijs moet niet te zoet zijn.

Pak het in vershoudfolie en bewaar het tenminste 8 uur op een koele plaats (de bijkeuken, kelder of anders de koelkast). Amandelspijs moet namelijk ‘rijpen’. Je kunt het ook rustig langer koel bewaren, dan wordt de smaak nog beter. De suiker zorgt voor conservering. Wilt u het nog langer bewaren, verpak het dan goed luchtdicht in een stevig diepvrieszakje en leg de amandelspijs in de vriezer.

Volg mij ook op
Facebook Instagram

Deze site wordt gehost door Goedkopewebhoster

© All Rights Reserved 2020